Gen. brygady Roman Dysarz zmarł w wieku 78 lat. W Bydgoszczy, na Cmentarzu Nowofarnym, przy ul. Artyleryjskiej 10, odbyło się ostatnie pożegnanie Gen. brygady Wojska Polskiego w stanie spoczynku Romana Dysarza (1943-2021). W ceremonii pogrzebowej wzięła udział najbliższa rodzina zmarłego, przyjaciele, koledzy, znajomi. Liczny udział w pogrzebie stanowili generałowie, oficerowie w stanie spoczynku, żołnierze rezerwiści Wojska Polskiego. Pozostanie w pamięci jako ceniony człowiek, który wrósł na stałe w środowisko Wojska Polskiego, którego nie będzie łatwo zastąpić. Zapamiętamy Generała jako wybitnego dowódcę liniowego, wymagającego, solidnego, życzliwego, ciężko pracującego i niezwykle skromnego, bardzo dobrego i mądrego człowieka. Był potrzebny Rzeczypospolitej, aby szerzyć dobro. Generał Roman Dysarz, był wielkim patriotą i wychowawcą wielu pokoleń oficerów i żołnierzy. Zachwycał swoim wiecznym pięknym optymizmem, wiedzą i empatią. Dzięki swoim unikalnym cechom, jak najlepiej oszlifowany królewski diament, należał do wzorowych i wybitnych dowódców Wojska Polskiego. Zmarł 14.09.2021, pochowany 18.09.2021 r. na Cmentarzu Nowofarnym w Bydgoszczy. W pogrzebie generała Romana Dysarza uczestniczył poczet sztandarowy Klubu Sportowego Zawisza Bydgoszcz. Żołnierską asystę honorową stanowiło Stowarzyszenie Żołnierzy i Sympatyków Niebieskich Beretów z Gdańska i Bydgoszczy w składzie: generał broni w stanie spoczynku Zbigniew Głowienka, płk w stanie spoczynku Tadeusz Jabłoński, kpt. dr rez. Andrzej Bogucki, st. kpr. rez. Wojciech Szczypiorski, st. szer. Grzegorz Bednarek. Wiązanka z szarfami narodowymi biało – czerwonymi, z błękitną wstęgą posiadała napis: „Ostatnie Pożegnanie Żołnierze Niebieskich Beretów – 7ŁDD – 7BOW”. Po złożeniu urny z prochami generała został oddany hołd poprzez odegranie patriotycznej pieśni: „Śpij kolego w ciemnym grobie, Niech się Polska przyśni Tobie (…)”.

Andrzej Bogucki, Bydgoszcz, dnia 18.09.2021 r.

Poniżej zapiski biograficzne za wolną encyklopedią Wikipedia: „-Roman Dysarz, ur. 4.03.1943 r. w Tczewie, we wrześniu 1962 rozpoczął studia w Oficerskiej Szkole Wojsk Pancernych w Poznaniu, które ukończył w sierpniu 1965. Służbę zawodową rozpoczął jako dowódca plutonu czołgów w 1 Pułku Czołgów z 16 Kaszubskiej Dywizji Pancernej w Elblągu. W 1967 objął funkcję dowódcy kompanii w tymże pułku. Od października 1972 do sierpnia 1975 studiował w Akademii Sztabu Generalnego WP w Rembertowie, po ukończeniu których został wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy ds. liniowych w 51 Pułku Czołgów w Braniewie z 16 Dywizji Pancernej. W 1975 był awansowany na stopień majora, po czym objął stanowisko szefa sztabu – zastępca dowódcy 55 Pułku Zmechanizowanego w Braniewie z 16 Dywizji Pancernej. W 1976 powierzono mu funkcję starszego oficera wydziału II oddziału operacyjnego w Dowództwie Pomorskiego Okręgu Wojskowego. W 1977 objął stanowisko dowódcy 68 Pułku Czołgów w Budowie z 20 Dywizji Pancernej. W latach 1980–1982 szef sztabu – zastępca dowódcy 20 Dywizji Pancernej w Szczecinku, następnie w 1982 dowódca tejże dywizji, awansowany na pułkownika. W 1984 został skierowany na studia w Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR, po ukończeniu których w 1986 objął funkcję szefa oddziału szkolenia bojowego w Pomorskim Okręgu Wojskowym. 9 października 1987 awansowany na stopień generała brygady. Awans został mu wręczony w Belwederze podczas uroczystości z okazji Dnia Wojska Polskiego (12 października) przez przewodniczącego Rady Państwa, zwierzchnika Sił Zbrojnych PRL gen. armii Wojciecha Jaruzelskiego. W latach 1990–1993 zastępca dowódcy Pomorskiego Okręgu Wojskowego ds. liniowych, następnie w okresie 1993–1994 piastował funkcję szefa szkolenia Pomorskiego Okręgu Wojskowego, od 1994 do 1999 szef sztabu – zastępca dowódcy Pomorskiego Okręgu Wojskowego. Na tych stanowiskach brał udział w przygotowaniu i przeprowadzeniu pierwszych ćwiczeń pododdziałów polskich sił lądowych i armii NATO. W latach 1999–2001 pełnił służbę na stanowisku zastępcy dowódcy – szefa Obrony Terytorialnej POW. Od października 2001 był w dyspozycji dowódcy POW. 30 kwietnia 2002 zakończył zawodową służbę wojskową. 15 sierpnia 2002 podczas uroczystości z okazji Święta Wojska Polskiego na dziedzińcu Belwederu został uhonorowany listem przez prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego w związku z zakończeniem zawodowej służby wojskowej”. Ordery, odznaczenia i wyróżnienia : Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Za zasługi dla POW, uhonorowany listem od Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na zakończenie zawodowej służby wojskowej”.